بسم رب المهدی (عجل ا...فرجه الشریف)

زمزمه های عاشقا نه   

" الله اکبر"   یعنی موقع وصال فرا رسید ، همه کارها را رها     کن که یاد خدا وعبادت   او بزرگتراست و بقیه   کوچک .

چه دارم یاکریم؟ چه دارم ؟   دستانی که به نشانه  بزرگیت  بالا برده  تکبیرت  می گویم. 

آری!   بزرگی  از   آن  توست  پس  مرا  چه  به  کبر وغرور ؟ حال  که  تو بزرگی ، دل ازهمه می شویم و درزیر

سایه کبریایی ات تو رامی خوانم .

الهی ! مرا در یاب .  آنگاه که حمدتورامیخوانم .تویی که حمدها   به سوی تو بر می گردد   و هر کس و هرچه خوبی دارد ،خالق آن خوبی تویی .

تو مهربانتر از مادر وپدری !آنگاه از تومی خواهم بهترین درخواستها را که خودت به من یاد دادی   تا آنها     را   از   تو    بخواهم ومهمترین هدف   و    دغدغه

ام رسیدن     به    آنها   باشد    نه امور    مادی    و ناچیز .  پس فقط از تو   می خواهم   رسیدن    به تو را   ، از راه مستقیم. 

             راه کسانی   که در   نمازشان تو را    یافتند   و   به    آنها    نعمت حضور قلب   دادی ، راه ائمه اطهار علیه

السلام را . نه راه تارکان نما ز را  که برآنها غضب کردی و نه     گمراهان ، آنهاکه نماز

خوا ندند   و   در   درگا هت     را   زدند   اما نتو انستند وارد حریمت   شوند.           

 چه دارم یا کریم ؟    چه دارم ؟  قامتی   که   در    حضور تو    به   قیام ایستاده ،   لبا نی     که    با    آنها     ذکر تو 

را می گویم   و بعداز توحید  ،    تو     را   تعظیم می کنم  و   قامتم  را  در   برابرت  می شکنم   .

چه دارم یا کریم ؟ چه دارم ؟   پیشانی     که    بر روی    خاک   می نهم   و آنگاه     تنها    من    هستم     و     تو     ، 

تو    در   اوج عظمت ومن  در قعر    ذلت   و   کوچکی    و    این     نزدیکترین     حالت     با    تو    بودن    است    ،   

و    چه   رازی   است    در تکرار سجده   که   یعنی من     زنده   هستم    ، خاک خواهم   شد (مرگ) و باز

زنده میشوم   (برزخ)و دو باره

می میرم (مرگ   د ر برزخ )   ،   و دیگر با ر زنده می شوم (قیا مت ).

الهی ! مرا دریاب .    آنگاه    که در برا برت    دستهای گدائیم را بالا می برم تا فراموشم نشود   همواره

فقیرم و نیازمند و تنهابی نیاز تویی .

الهی ! مرا   در یاب.   آنگاه   که    به    یگانگی     تو    شهادت می دهم که تو    را در    قدرت شریکی    نیست .

 چه دارم یا کریم ؟

چه دارم ؟       لبانی    که سلام می دهند از جانب تو  بر   پیام آور ت ، بر بندگان   صالحت  ،  بر مهدی ات  ( عجل ا...فرجه )  و بر فرشتگان  نا مه نگار .

  آه کریم ! چه گستاخانه گفتم      آیا    آنها     که شمردم من     دارم   ؟!    نه      ، این      دست     و    زبان    و

قامت و    ...      را     تو     به من عطا      کر ده ای     و   من  با      توفیق   تو   ، تو      را   عبا دت می کنم      .  

پس من    هیچ       ندارم جز    آ نچه     به    امانت      به من سپردی   و    در    راه    تو      و       بخاطر    تو     آنها   

را    بخدمت می گیرم .

پس شکر تو را   بخاطر    این نعمت بزرگ

نجو ای عا شقا نه  .    والسلام